دامپینگ در تجارت بین المللی چیست؟ مزایا و معایب
دامپینگ می‌تواند اثرات مضری بر تجارت بین المللی داشته باشد. و اکثر کشورها این عمل را تایید نمی‌کنند. بیاموزید دامپینگ چیست، انواع مختلف آن و نحوه واکنش دولت ها با اقدامات ضد دامپینگ.
دامپینگ در تجارت بین المللی چیست؟
دامپینگ زمانی است که صادرکننده محصولی را در یک کشور خارجی با قیمتی کمتر از کشور خود به فروش می‌رساند. تجارت‌های صادرکننده بازار کشور واردکننده را با کالاهایی با قیمت‌های بسیار پایین‌تر پر می‌کنند. که شرکت‌های رقیب در کشور واردکننده را از کار می‌اندازد. دامپینگ معمولاً شامل صادرات مقادیر زیاد یا ریختن یک محصول در بازار خارجی است.
به عنوان مثال، اگر شرکت های انگلیسی شروع به فروش سیب به آمریکا با قیمتی کمتر از ارزش آن در ایالات متحده کنند. تولیدکنندگان سیب آمریکایی برای فروش محصولات خود به بازار داخلی با مشکل مواجه خواهند شد. هدف از دامپینگ تقریباً همیشه کسب مزیت رقابتی در بازار خارجی است.
نحوه شناسایی دامپینگ در تجارت بین المللی
دشوار است که بدانیم چه زمانی برخی از روش های تجاری دامپینگ را تشکیل می‌دهند. در تئوری، شما فقط می‌توانید ارزش یک محصول را در کشور صادرکننده با ارزش محصول در کشور واردکننده مقایسه کنید. ساده است، درسته؟
با این حال، تعیین ارزش محصولات چندان ساده نیست. مقایسه ارزش بازار در دو کشور مختلف شامل یک سری مراحل تحلیلی برای تعیین «ارزش عادی» (قیمت منصفانه در کشور صادرکننده) و «قیمت صادراتی» (قیمت منصفانه در کشور واردکننده) است.
انواع دامپینگ در تجارت بین المللی
برای تشخیص دامپینگ در بازار و تجارت بین المللی باید به موارد زیر توجه کرد که شامل کالای مشابه آن محصول، تشخیص قیمت صادراتی، تشخیص ارزش نرمال کالا، تعیین ارزش کالا و مقایسه قیمت صادراتی با ارزش عادی آن می‌باشد.
محصولی مشابه آن محصول
محصول مشابه با محصول دامپینگ مقایسه می‌شود. سپس با تعیین خسارت ناشی از فروش دامپینگ، همان محصول را محصول تولید شده توسط یکی از صنایع داخلی متاثر از فروش دامپینگ می‌نامند. هر دوی این محصولات باید کاملاً مشابه باشند تا بتوان مقایسه مناسبی بین این دو انجام داد.
تشخیص قیمت صادرات
پس از انتخاب محصولات مشابه، باید قیمت صادراتی این محصولات را مشخص کنیم.
ارزش نرمال محصول
منظور از ارزش متعارف کالا، قیمت کالاهای مشابهی است که در کشور صادرکننده مصرف می‌شود و قیمت تمام شده آن در جریان تجارت تعیین می‌شود. در قرارداد دامپینگ در بازار بین المللی به طور غیرمستقیم آمده است که برای صادرات، قیمت محصول کشور صادرکننده به کشور واردکننده است.
مقایسه قیمت صادراتی و ارزش عادی دامپینگ در تجارت بین المللی
بر اساس ضوابط مذکور تصمیم بر این است که قیمت این دو یعنی قیمت صادراتی و ارزش عادی آن با یکدیگر مقایسه شود. مقایسه باید در یک سطح تجاری مشابه انجام شود. لازم به ذکر است که در هر مورد باید هزینه های مدیریتی و فروش را نیز در نظر گرفت. و تفاوت هایی مانند مالیات، حجم فروش، مشخصات ظاهری محصول و سایر عوامل مهم بر قیمت این دو محصول تاثیرگذار است.
در طول تاریخ، بازار تجارت بین المللی شاهد انواع دامپینگ بوده است. چهار نوع اصلی عبارتند از:
- غارتگرانه: دامپینگ غارتگرانه فروش دائمی کالا در بازار خارجی با قیمتی کمتر از بازار داخلی است. هدف از دامپینگ غارتگرانه حذف رقابت در بازار خارجی و ایجاد انحصار است.
- پراکنده: شرکت هایی که موجودی فروخته نشده اضافی دارند ممکن است با از بین بردن موجودی اضافی یا صادرات آن به بازار خارجی که محصولات در آن فروخته نمی‌شود، تخلیه کنند.
- مداوم: هنگامی که تقاضای ثابتی در بازار خارجی برای محصول یک شرکت وجود دارد، ممکن است آن را به طور مداوم با قیمت پایین‌تری بفروشد.
- معکوس: زمانی که تقاضای خارجی برای یک محصول کم باشد، یک تجارت قیمت بالاتری را برای آن در بازار خارجی و قیمت کمتری را برای آن در بازار داخلی تعیین می‌کند.
مزایا و معایب دامپینگ در تجارت بین المللی
دامپینگ مزایایی دارد. اما معایب آن معمولاً بیشتر از نقاط مثبت آن است.
مزایا دامپینگ در تجارت بین المللی:
- سهم بازار برای کشور صادرکننده افزایش می‌یابد.
- دولت کشور صادرکننده برای جبران زیان، به مشاغلی که محصولات را با قیمت کمتر در خارج از کشور می‌فروشند، یارانه می‌دهد.
- قیمت ها برای مصرف کنندگان در کشور وارد کننده به طور موقت پایین تر است.
معایب دامپینگ در تجارت بین المللی:
- اعطای یارانه به شرکت های صادرکننده در بلندمدت گران می‌شود.
- کشورهای واردکننده می‌توانند با محدود کردن محصول مقابله به مثل کنند که منجر به افزایش هزینه های صادراتی یا محدودیت در واردات می‌شود.
- شیوه های دامپینگ همچنین می‌تواند سازمان تجارت جهانی (WTO) یا اتحادیه اروپا (EU) را مورد سرزنش قرار دهد. سرزنش می‌تواند به روابط تجاری بین کشورها آسیب برساند.
چگونه دامپینگ بر تجارت بین المللی تأثیر می‌گذارد
سازمان تجارت جهانی و اتحادیه اروپا هر دو دامپینگ را تایید نمی‌کنند. و اقداماتی را برای جلوگیری از وقوع آن انجام می‌دهند. از نظر فنی، دامپینگ بر اساس قوانین سازمان تجارت جهانی غیرقانونی نیست. مگر اینکه کشور واردکننده بتواند اثرات منفی شرکت های صادرکننده را بر تولیدکنندگان داخلی ثابت کند.
در اتحادیه اروپا، کمیسیون اروپا مسئول تعیین این است که آیا دامپینگ بین کشورها رخ داده است یا خیر. و اینکه آیا تعرفه های ضد دامپینگ بهترین راه حل برای این مشکل است یا خیر.
کشورها از تعرفه ها و عوارض واردات برای مقابله با فعالیت های دامپینگ استفاده می‌کنند. اما این تعرفه ها را می‌توان به عنوان اقدامات حفاظتی برای جلوگیری از رقابت خارجی به طور کلی در نظر گرفت. اگر کشوری عضو سازمان تجارت جهانی باشد. می‌تواند شکایات رسمی خود را در مورد اقدامات دامپینگ و حمایت از تجارت به سازمان ارائه کند.
اقدامات ضد دامپینگ چه تاثیری بر صادرکنندگان دارد؟
به طور معمول، کشورها با اعمال تعرفه ها و سایر مالیات های وارداتی، یکدیگر را از دامپینگ منع می‌کنند. این عوارض وارداتی قرار است به حمایت از مشاغل و صنایع داخلی کمک کند. اما قیمت ها را برای مصرف کنندگان داخلی نیز افزایش می‌دهد.
شرکت هایی که می‌خواهند محصولات خود را به بازارهای خارجی صادر کنند ممکن است متوجه شوند که کشور واردکننده بر کالاهای آنها تعرفه هایی دارد که هزینه صادرات را افزایش می‌دهد یا موانع تجاری ایجاد می‌کند.
همچنین صادرکنندگان باید توجه داشته باشند که فعالیت های تجاری مشابه دامپینگ انجام نمی‌دهند. تخلیه مقادیر زیادی از محصولات یا مواد خام استفاده نشده شما در خارج از کشور می‌تواند اثرات نامطلوبی بر کشور واردکننده داشته باشد و توجه دولت را به خود جلب کند.
محاسبه تعرفه ها باید همیشه بخشی جدایی ناپذیر از برنامه صادرات شما باشد. می‌توانید از ماشین‌حساب وظیفه ما برای تعیین میزان عوارضی که هنگام صادرات کالاهای خود به کشورهای خاص باید پرداخت کنید، استفاده کنید.
یک کارگزار گمرکی می‌تواند به تجارت شما در واردات و صادرات کمک کند
با تعرفه ها و مقررات تجاری که از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. سازگاری با فعالیت های واردات و صادرات می‌تواند پیچیده باشد. تجارت صادراتی شما به یک کارگزار گمرک مجرب و آشنا به کلیه قوانین و مقررات مربوط به فرآیند واردات و صادرات نیازمند است.
سیاست های ضد دامپینگ چیست؟
سازمان تجارت جهانی کل عملیات دامپینگ یا به عبارتی شکستن بازار را ممنوع کرده است. زیرا آسیب جدی به صنعت داخلی کشورهای واردکننده وارد می‌کند. زیرا دامپینگ یا شکستن بازار می‌تواند به عنوان وسیله ای برای استعمار اقتصادی کشورهای در حال توسعه توسط کشورهای صنعتی و قدرتمند مورد استفاده قرار گیرد. تا این کشورها بتوانند بازار داخلی خود را کنترل و تسلط یابند.
از این رو تعداد زیادی از کشورهای جهان که اقتصادشان با این رویه دچار مشکلات مالی و اقتصادی شده اند، ترفندهایی برای حذف دامپینگ اندیشیده اند. از جمله کشورهایی که سیاست‌های ضد دامپینگ را اعمال کرده‌اند، ایالات متحده آمریکا است، که با پرداخت یارانه‌های حمایتی و همچنین انجام کارهایی مانند معافیت‌های مالیاتی برای تولیدکنندگان داخلی تلاش کرده است تا از رقابت فولاد خود با فولاد کره و ژاپن جلوگیری کند.
همچنین تعرفه های بسیار بالایی را برای واردات فولاد در کشور از ژاپن و کره وضع کرده است. تا در نهایت با استفاده از این روش قیمت محصولات وارداتی بسیار بالاتر از تولیدات داخلی در آمریکا باشد. و مردم فولاد ساخت آمریکا را خریداری کنند. همچنین در نهایت این امر منجر به فروش فولاد آمریکا در سطح آن کشور می‌شود.
از دیگر سیاست‌هایی که برای جلوگیری از این نوع بازارشکنی یا دامپینگ انجام شده است، در سطح ایران است که برای افزایش فروش محصولات داخلی خود نسبت به کالاهای مشابه چینی، با پرداخت مالیات بر تولیدکنندگان داخلی و همچنین ارتقای خط تولید، از تولیدکنندگان داخلی در کشور حمایت کرده است تا در نهایت بتواند واردات داخلی خود را بر واردات کالاهای چینی در اولویت قرار دهد.
دامپینگ در تجارت بین المللی چه زمانی اتفاق می‌افتد؟
موارد زیادی وجود دارد که باعث دامپینگ در بازارهای داخلی و خارجی می‌شود. گاهی اوقات ممکن است یک انحصارگر برای فروش بیشتر محصول خود شروع به دامپینگ کند. همچنین از دیگر موارد مهم دامپینگ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
فروش کالاهای مازاد
گاهی ممکن است یک انحصارگر با تولید بیش از حد کالاهای خود مواجه شود. در نتیجه فرد سعی می‌کند محصول مازاد را با قیمت کمتری بفروشد.
گسترش صنعت و تجارت
گاهی ممکن است یک انحصارگر برای توسعه صنعت و تجارت به دامپینگ متوسل شود. زیرا زمانی که این صنعت گسترش پیدا کند می‌تواند منافع اقتصادی داخلی و خارجی برای او به همراه داشته باشد. که در نهایت منجر به افزایش سود می‌شود.
روابط جدید ایجاد کنید
گاهی اوقات انحصارگر برای ایجاد روابط تجاری جدید در خارج از کشور رها می‌کند. بنابراین محصول خود را با قیمت بسیار پایین در بازار خارجی به فروش می‌رساند و در نهایت رابطه جدیدی در بازار بین کشورها برقرار خواهد کرد.
نتیجه دامپینگ در تجارت بین المللی
همانطور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، دامپینگ در بازارهای بین المللی به عنوان کاهش قیمت نیز شناخته می‌شود. به طور کلی دامپینگ به معنای فروش یا صادرات یک محصول به کشورهای همسایه با قیمتی کمتر از قیمت همان کالا در آن کشور است.
دامپینگ یکی از اصطلاحات خاص اقتصادی است که به ویژه در تجارت بین المللی جایگاه ویژه ای دارد. در این مقاله سعی شد تا اطلاعات جامعی در مورد مفهوم دامپینگ، انواع دامپینگ، تاثیر دامپینگ بر اقتصاد کشور و همچنین مزایا و معایب دامپینگ بر اقتصاد ارائه شود.
سوالات متداول دامپینگ در تجارت بین المللی:
دامپینگ چیست؟
به طور کلی دامپینگ را می‌توان به عنوان فروش کالا با قیمتی کمتر از قیمت استاندارد آن تعریف کرد تا برای خریداران مقرون به صرفه نباشد.
مهم ترین انواع دامپینگ چیست؟
مهم ترین انواع دامپینگ دامپینگ طولانی مدت، دامپینگ مخرب و دامپینگ فصلی است.
چرا انحصارگر شروع به دامپینگ می‌کند؟
به دلایل مختلف مانند فروش کالاهای مازاد، گسترش صنعت و تجارت و ایجاد روابط جدید، انحصارگر دامپینگ را آغاز می‌کند.
هدف از سیاست های ضد دامپینگ چیست؟
این سیاست ها با هدف فروش کالاهای داخلی با قیمت مناسب تری نسبت به کالاهای وارداتی خارجی انجام می‌شود تا خریداران به خرید کالاهای داخلی روی بیاورند.
در صورت هرگونه سوال و نظر با مجموعه نگار صنعت ماهان تماس حاصل فرمایید.