بارنامه دریایی چیست؟ محتویات و معایب

بارنامه و بارنامه دریایی دو سند اصلی در حمل و نقل کالا از طریق دریا در داخل و خارج از کشور هستند. اعمال و استفاده صحیح از این اسناد می تواند گیج کننده باشد. با این حال، هر کدام عملکردهای بسیار خاصی را انجام می دهند.

بارنامه دریایی گواهی بر قرارداد حمل و دریافت کالای حمل شده است. بارنامه به عنوان قرارداد حمل و دریافت کالا و در عین حال به عنوان سند مالکیت عمل می کند.

قبوض دریایی معمولاً توسط شرکت هایی ترجیح داده می شود که مستقیماً به طور منظم با یکدیگر معامله می کنند. هیچ شخص ثالثی در چنین معاملاتی که از ابزارهایی مانند اعتبار اسنادی بانکی و غیره استفاده نمی کند، دخیل نیست.

بارنامه دریایی نشان دهنده یک فرستنده و گیرنده است که می توانند کالا را در بندر تخلیه دریافت کنند.

هر دو بارنامه و بارنامه توسط متصدی حمل و نقل برای تایید دریافت محموله صادر می شود. و متعهد می شود که آن را از مکانی به مکان دیگر طبق شرایط و ضوابط مندرج در قبض حمل کند.

با این حال، تفاوت اصلی این است که در حالی که اولی غیر قابل مذاکره است، دومی قابل مذاکره است.

هنگامی که بارنامه به “سفارش” یک طرف خاص تنظیم می شود، به این معنی است که مالکیت کالاهای حمل شده تحت سند قابل انتقال به شخص دیگری است.

در صورتی که بارنامه به نام طرف دیگری ظهر نویسی شده باشد. و بارنامه دارای تایید اصلی باشد، این طرف می تواند ادعای دریافت و مالکیت کالا را داشته باشد.

صدور لایحه راه دریایی

بارنامه معمولاً در سه نسخه صادر می شود – نسخه اصلی و نسخه دوم به فرستنده یا فرستنده و نسخه سوم به گیرنده تحویل داده می شود. فرستنده اصل را برای ترخیص و دریافت محموله به انبار خود برای گیرنده ارسال می کند.

بارنامه ابزاری غیرقابل مذاکره است که ترخیص آسان و سریع کالا را از طریق صدور تلکس یا آزادسازی سریع تسهیل می کند.

انتشار تلکس بارنامه دریایی

گاهی اوقات ممکن است فرستنده و مشتری برای تسهیل ترخیص و دریافت به موقع، از تعویض فاکتور اصلی صرف نظر کنند.

در عوض، فرستنده بارنامه اصلی را به حامل اقیانوس یا نماینده تعیین شده او در مبدا تسلیم می کند. پس از حمل و نقل، حامل یک پیام تأیید الکترونیکی را به دفتر خود در بندر مقصد ارسال می کند.

پس از رسیدن کشتی به بندر مقصد و تخلیه محموله درج شده در فاکتور، پس از احراز هویت گیرنده و غیره، کالا به گیرنده تحویل داده می شود.

طبیعی است که فرستنده یک پیام تاییدیه برای مشتری ارسال کند تا بارنامه اصلی را ارسال کند. این روش Telex Release نام دارد.

یک کشتی اقیانوس پیما باید تمام قبوض اصلی دریا را در دفتر خود ثبت کند. کارگزار ترخیص کالا در مقصد فقط با داشتن مدارک و اعتبار لازم با دفتر حمل کننده در مقصد تماس بگیرد تا جزئیات محموله و ترخیص آن را دریافت کند.

مزیت آزادسازی تلکس این است که محموله در بندر مقصد بدون نیاز به تهیه قبض دریایی اصلی رهاسازی می شود، زیرا قبلاً در بندر مبدأ تحویل داده شده است.

بنابراین از تاخیرهایی که ممکن است در مبادله اصل اسناد و متعاقب آن ترخیص کالا ایجاد شود، جلوگیری می کند. تمام کاری که گیرنده باید انجام دهد این است که گمرک را ترخیص کند، کلیه عوارض را به طرفین مربوطه بپردازد و مسئولیت حمل را بر عهده بگیرد.

اصطلاح “آزادسازی تلکس” تا به امروز باقی مانده است، حتی اگر پیام آزادسازی محموله از طریق ایمیل یا سایر وسایل الکترونیکی بدون اصل بارنامه ارسال شود. قبلا این پیام با ارسال پیام تلکس مخابره می شد.

انتشار سریع بارنامه دریایی

در یک اکسپرس پس از تکمیل مدارک لازم و سایر تشریفات، حامل بارنامه الکترونیکی به نام بارنامه اکسپرس تولید می کند. یک نسخه الکترونیکی به فرستنده داده می شود.

هیچ سند فیزیکی دیگری در این نوع بارنامه وجود ندارد و این تمام چیزی است که گیرنده برای ترخیص کالا به محض تخلیه بار توسط گیرنده در انتهای خود نیاز دارد.

مشتری فقط باید مدارک خود را در دفتر شرکت حمل و نقل ثبت کند. هیچ OBL (بارنامه اصلی) در انتشار سریع وجود ندارد.

تلکس و انتشار سریع باعث صرفه جویی در زمان و هزینه می شود. بارنامه اصلی ممکن است در حمل و نقل گم شود یا به تأخیر بیفتد. کشتی حامل محموله ممکن است قبلاً در این زمان به بندر تخلیه رسیده باشد و اگر در زمان مقرر ترخیص نشود، ممکن است هزینه ذخیره سازی یا تخلیه را متحمل شود – هم از بندر و هم از سمت اقیانوس کشتی.

تلکس و رهاسازی سریع بیشتر برای قبوض دریایی استفاده می شود. به عبارت دیگر این دو روش ترخیص کالا از تحویل گیرنده با بارنامه هایی که اسناد قابل معامله هستند جواب نمی دهد.

ممکن است استثنائاتی در این مورد وجود داشته باشد که به موجب آن، هنگامی که یک تلکس یا انتشار سریع بارنامه درخواست می شود، وضعیت “سند قابل مذاکره” خود را از دست می دهد. در چنین مواردی محموله فقط به گیرنده مندرج در بارنامه تحویل می شود و برای شخص دیگری قابل تایید نمی باشد.

محتویات یک بارنامه دریایی

قبض دریا چه چیزی را نشان می دهد؟ پاسخ به این ساده است; تقریباً همه چیزهایی که در بارنامه نشان داده شده است.

با این حال، یک تفاوت اساسی بین این دو این است که یک قبض دریایی همیشه برچسب “غیر قابل مذاکره” خواهد بود.

بارنامه دریایی معمولاً جزئیات زیر را نشان می دهد که هر کدام در زمینه جداگانه خود هستند:

شماره قبض بارنامه دریایی

این یک کد شناسایی الفبایی عددی منحصربفرد است که توسط حامل اقیانوس برای شناسایی محموله صادر می شود و معمولاً در کلیه مکاتبات مربوط به محموله ذکر می شود.

فرستنده بارنامه دریایی

فیلد Shipper نام و آدرس طرفی را نشان می دهد که کالا را از طریق حامل اقیانوس برای مشتری ارسال می کند. فرستنده، فرستنده یا صادرکننده کالا است. و به این ترتیب، این قسمت ممکن است با عنوان “فرستنده” یا “صادر کننده” نیز برچسب گذاری شود.

گیرنده

در بارنامه، گیرنده مشتری فرستنده است. طرفی است که پس از پرداخت کلیه حقوق گمرکی و سایر هزینه ها، کالا را از طریق کارگزار ترخیص در بندر مقصد دریافت می کند. فرستنده نمی تواند کالا را از طریق ظهرنویسی یا روش های دیگر به گیرنده بفروشد یا به گیرنده منتقل کند.

اطلاع رسانی به طرف بارنامه دریایی

در بارنامه دریایی معمولاً این قسمت خالی می ماند زیرا گیرنده آن طرفی است که باید به محض رسیدن کشتی به مقصد به او اطلاع داده شود. برخی از شرکت های حمل و نقل ممکن است همان آدرسی را که در زیر “به” نشان داده شده است را در این قسمت وارد کنند.

نام و شماره سفر کشتی

نام کشتی که محموله در آن بارگیری شده است در اینجا نشان داده شده است. اگر کشتی دارای شماره سفر باشد در کنار نام کشتی ذکر می شود.

محل دریافت بارنامه دریایی

محل دریافت، محلی است که کالا توسط فرستنده (فرستنده)، معمولاً بندر بارگیری، به حامل اقیانوسی تحویل می شود. همچنین ممکن است کالا از محلی غیر از بندر بارگیری به متصدی حمل و نقل یا نماینده آن تحویل داده شده باشد.

بندر بارگیری

بندر بارگیری بندری است که کالا از آنجا به کشتی اقیانوس بارگیری می شود.

بندر تخلیه

بندر تخلیه، بندر مقصد بار است که در آن کالا از کشتی برای تحویل یا جمع آوری توسط مشتری (گیرنده) تخلیه می شود.

محل تحویل

هنگامی که حامل اقیانوس تصمیم می گیرد محموله را به آدرس مشتری یا مکان ذخیره سازی جایگزین تحویل دهد، این مورد در قسمت “محل تحویل” نشان داده می شود. در چنین مواردی، دفتر حمل و نقل، ترتیبی اتخاذ خواهد کرد تا محموله را از طریق زمینی یا وسایل دیگر به محل تعیین شده برای تحویل منتقل کند. گیرنده کالای خود را از این مکان دریافت می کند.

مرجع رزرو / ارسال کد

شرکت مخابراتی ممکن است مرجع رزرو یا شماره مرجع حمل و نقل خود را داشته باشد. اگر این اعداد موجود باشند، در زیر این فیلد نشان داده شده اند.

شرح محموله / ابعاد / جزئیات کانتینر

جزئیات نشان داده شده در بالا با جدولی دنبال می شود که شماره (یا اعداد) منحصر به فرد ظرف و شماره مهر را نشان می دهد. توضیحات بسته ها و کالاهای موجود در آنها با تعداد کل بسته ها در این جدول نشان داده شده است. همچنین شامل وزن ناخالص محموله و اندازه گیری می شود. اینها معمولاً در کیلوگرم (KG) و متر مکعب (CBM) بیان می شوند.

شماره های ثبت سازمان بین المللی دریانوردی و لویدز

شماره مهم دیگری که در صورتحساب دریایی نشان داده شده است، شماره ثبت IMO (سازمان بین المللی دریانوردی) یا Lloyds است.

شماره IMO یک شماره منحصر به فرد و دائمی است که یک کشتی را شناسایی می کند. یک عدد هفت رقمی منحصر به فرد که قبل از حروف IMO (مثلا IMO1234567) قرار دارد. این شماره بدون توجه به تغییر مالک، پرچم یا نام کشتی تغییر نمی کند.

شعبه تخصصی سازمان ملل متحد، IMO مسئول تنظیم فعالیت های کشتیرانی در سراسر جهان از جمله ایمنی و امنیت آنها است.

یکی از وظایف اصلی Lloyds Register طبقه بندی شناورهای دریایی است. این شرکت که در لندن مستقر است، دارای منافع تجاری دیگری است که در زمینه های مهندسی و فنی گسترش می یابد. Lloyds Register Online حاوی اطلاعاتی در مورد کشتی های دریایی علاوه بر سایر دارایی های طبقه بندی شده توسط Lloyds Register است.

مناطق دیگر در لایحه بارنامه دریایی

تاییدیه های حامل بارنامه دریایی

بارنامه دریایی ممکن است حاوی تأییدیه هایی در مورد نحوه پرداخت بار باشد، چه از طریق تلکس یا آزادسازی سریع و غیره. این بخش تأییدیه های حامل اقیانوس را در بندر بارگیری و تخلیه نشان می دهد.

همچنین یافتن جزئیات بیمه بار، دستورالعمل های مسیریابی داخلی – در صورت وجود، و سایر جزئیات در بارنامه دریایی رایج است.

تاریخ ارسال بر روی تابلو

همانطور که از عنوان پیداست، این تاریخ ارسال کالا است.

ارزش اعلامی کالا

ارزش اعلامی کالا، ارزشی است که فرستنده در فاکتور نشان می دهد. این مبلغ برای محاسبه حقوق گمرکی یا هر مالیات دیگری که ممکن است در روال عادی قابل اعمال باشد استفاده می شود. “ارزش اعلام شده” ممکن است روی صورتحساب دریا چاپ شود یا نباشد.

محل و تاریخ صدور

بارنامه دریایی معمولاً توسط یک اداره کشتیرانی اقیانوسی صادر می شود. امضا و برای فرستنده یا نماینده او صادر شده است. محل صدور در بارنامه دریا نشان داده شده است.

تاریخی که بارنامه دریایی تهیه و به فرستنده یا نماینده او داده می شود «تاریخ صدور» است.

امضا

فیلد امضا معمولاً آخرین فیلد روی صورتحساب دریا است. دارای امضای یک حامل مجاز اقیانوسی است. به طور رسمی او را به عنوان حامل محموله همانطور که در بارنامه دریایی ذکر شده است ملزم می کند. این روزها اکثر اسکناس ها به دلیل تولید دیجیتالی امضا ندارند.

معایب قبض بارنامه دریایی 

پس از صدور بارنامه دریایی، تحویل گیرنده درج شده در قبض قابل تغییر نیست و کالا فقط از طریق باربری اقیانوسی به گیرنده مشخص شده تحویل داده می شود. بنابراین، قبض دریا نمی تواند به عنوان یک ابزار قابل معامله استفاده شود.

بانک‌ها و مؤسسات مالی، قبوض دریایی را از شرکت‌ها برای صدور ضمانت‌نامه‌های مالی نمی‌پذیرند. زیرا به آنها کنترلی بر عنوان کالا نمی‌دهد. از طرفی بارنامه ها به دلیل ماهیت معاملاتی، مورد پذیرش این گونه سازمان ها برای صدور ضمانت نامه (اعتبار اسنادی) قرار می گیرد.

معرفی انواع بارنامه های دریایی

انواع مختلفی از بارنامه دریایی/اقیانوسی وجود دارد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.

بارنامه مستقیم یا Direct B/L

نوع مستقیم نشان می دهد که وسیله حمل کالا در حین انتقال کالا از بندر مبدا به مقصد تغییر نکرده است. یعنی کالا مستقیماً با کشتی به اسکله مورد نظر رسیده است. اما در برخی موارد ممکن است بار در کشور دیگری بارگیری شود که با امضای مستقیم بارنامه این اتفاق نمی افتد.

بارنامه چارتر یا Charter Party B/L

سند حمل و نقل دریایی چارتر نشان دهنده انتقال محموله با شناور اجاره شده و پلمپ شده است. در این صورت کل ظرفیت کشتی متعلق به محموله یک مشتری خواهد بود و کالاهای متفرقه نباید در وسیله نقلیه حامل قرار داده شود. البته باید بدانید که بارنامه مورد قبول بانک ها نیست.

بارنامه بین المللی یا B/L Through

این نوع بارنامه دقیقاً مخالف شرایط بارنامه مستقیم است. در واقع به نوعی به شرکت حمل و نقل بین المللی اجازه می دهد تا کالا را با چندین وسیله نقلیه حمل کند. در صورت نیاز، شرکت فورواردر می تواند از چندین باربری برای جابجایی کالا استفاده کند. اما وسیله اصلی حمل و نقل باید کشتی باشد.

بارنامه خدمات دریایی معمولی یا Liner B/L

این بارنامه برای کشتی هایی صادر می شود که از برنامه زمانی مشخصی پیروی می کنند و مقررات خاص خود را دارند. اصول و هزینه این گونه کشتی ها برای حمل محموله های دریایی با کشتی های دیگر متفاوت است و هزینه آن کمی گرانتر است.

بارنامه مرکب فیاتا یا F.B.L

بارنامه ترکیبی کشتیرانی یکی از اسناد تجاری مصوب اتاق بازرگانی است که برای شناسایی عوامل و خدمه شرکت کشتیرانی استفاده می شود. در این نوع بارنامه حمل کالا به مقصد گمرکی مورد نظر جهت ترخیص به عهده شرکت کشتیرانی و خدمه کشتی است.

بارنامه تمیز یا clean bill of lading

بارنامه دریایی تمیز یا سالم به این معنی است که در زمان تحویل کالا توسط شرکت حمل و نقل به گیرنده کالا، هیچ بندی مربوط به معیوب بودن یا نبودن کالا در سند وجود ندارد. به همین دلیل به عنوان بارنامه تمیز یا بدون تحریف شناخته می شود. البته توجه داشته باشید که انواع بارنامه ها باید این بند را در مفاد خود لحاظ کنند تا دچار مشکل قانونی نشوند.

بارنامه Claused Bill of Lading

این بارنامه دقیقا برعکس بارنامه تمیز است. در واقع در این سند مستقیماً معیوب بودن یا نبودن محموله ذکر شده است. بارنامه مخدوش مورد قبول کلیه موسسات قانونی و بانکی است و دقت داشته باشید که در تمامی بارنامه هایی که دریافت می کنید این بند را لحاظ کنید.

بارنامه حمل و نقل

نوع انتقال از نظر شرایط بسیار شبیه بارنامه مستقیم است. برای این منظور محموله فقط از طریق دریا و توسط یک کشتی به کشتی دیگر منتقل می شود. ضمناً لازم است بدانید که تمامی مقاصد کشتی باید در این بارنامه بار هوایی ذکر شود.

بارنامه قدیمی یا Stale Bl

اگر بارنامه پس از گذشت مدتی به بندر بارگیری ارائه شود منسوخ تلقی می شود. بارنامه قدیمی یا قدیمی زمانی استفاده می شود که سند پس از اتمام اعتبار به بانک مربوطه ارائه شود. به طور کلی حداکثر ۲۰ روز از تاریخ ارسال تا ارائه به بانک زمان وجود دارد. بنابراین واردکننده باید سعی کند قوانین موجود را رعایت کند.

معرفی برخی از اصطلاحات حمل و نقل دریایی

اصطلاحات مختلفی در صنعت کشتیرانی وجود دارد که تاجران و افرادی که تازه وارد این حرفه و تجارت بین المللی شده اند باید با آنها آشنا باشند. از جمله اصطلاحات رایج در حوزه حمل و نقل دریایی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ترانشیپ:

اصطلاح Transshipment زمانی استفاده می شود که محموله تجاری از یک کشتی به کشتی دیگر منتقل می شود.
کریر: اصطلاح کریر به شرکت های کشتیرانی اطلاق می شود که علاوه بر فعالیت در زمینه حمل و نقل، بارنامه صادر می کنند.

فاس:

اصطلاح فاس یکی دیگر از اصطلاحات رایج در حوزه حمل و نقل دریایی است و به معنای تحویل کالا در کنار کشتی است. بر اساس این اصطلاح، زمانی که کشتی حامل کالا، محموله تجاری را به بندر کشور مقصد تحویل می‌دهد و محموله تجاری بنا به مسئولیت بار تجاری، کشتی را ترک کرده و در اسکله و در کنار کشتی قرار می‌گیرد. کشتی. قانون از فروشنده به خریدار منتقل می شود. خواهد بود

فوب:

اصطلاح فوب که به معنای تحویل کالا در کشتی است، به این معناست که محموله تجاری وارداتی هنگام ورود کشتی به بندر کشور مقصد و به محض خروج کالا از عرشه کشتی، بر روی عرشه کشتی به خریدار تحویل داده می شود. کشتی، تمام مسئولیت این حمل و نقل به خریدار منتقل می شود. فروشنده منتقل می شود.

C&F:

این عبارت به معنای ارزش محصول به اضافه هزینه حمل است. وقتی از این اصطلاح استفاده می شود، به این معنی است که فروشنده هزینه حمل و نقل را پرداخت می کند، اما خریدار مسئول هر گونه خسارت به محموله در حال حمل است.

 

مقایسه بارنامه و بارنامه دریایی

بارنامه (B/L)

حمل و نقل بین المللی کالا از طریق دریا توسط قوانین هامبورگ در سال ۱۹۷۸ تنظیم شده است که توسط UNCITRAL (کمیسیون سازمان ملل متحد در مورد قانون تجارت بین المللی) ایجاد شده است. برای حمل کالا از طریق دریا، قانون هامبورگ ارائه اطلاعات معاملات را در سندی به نام “B/L” الزامی می کند.

B/L می تواند توسط حامل، حمل و نقل، شرکت حمل و نقل، اپراتور کشتی و حتی فرمانده کشتی صادر شود.

عملکردهای مهم B/L

• رسید کالای ارسالی به کشتی و ظاهر آن
• اسناد قرارداد حمل و نقل
• سند مالکیت کالا، مالکیت را به دارنده انتقال می‌دهد، که ممکن است کالا را از متصدی حمل‌ونقل در بندر مقصد دریافت کند.
• این یک ابزار قابل معامله است که توسط موسسات بانکی پذیرفته شده است

نام‌هایی که روی یک B/L ظاهر می‌شوند

برای اینکه یک بارنامه دریایی معتبر باشد، باید حاوی اطلاعات زیر باشد:

• نام و آدرس فرستنده
• نام و آدرس شرکت حمل و نقل
• نام و ملیت کشتی
• بندر بارگیری و تخلیه / مقصد نهایی (“سفارش ها”).
• نام و آدرس شخص یا نهادی که باید هنگام رسیدن کالا به آنها اطلاع داده شود
• ماهیت و وضعیت کالا (تعداد بسته ها یا قطعات، مقدار یا وزن و علائم شناسایی)
• ظاهر محموله
• INCOTERMS بر اساس توافقنامه و محل پرداخت. (اگر قبلا پرداخت شده باشد، اصطلاح “پیش پرداخت” و در غیر این صورت “سررسید” خواهد بود)
• تعداد نسخه های اصلی ارسال شده
• محل، تاریخ و امضای حامل، شرکت کشتیرانی، اپراتور کشتی یا کاپیتان کشتی

اما در برخی موارد نیازی به همراه داشتن سند مالکیت کالا نیست. در این موارد ممکن است بارنامه با نوع دیگری از سند مانند بارنامه دریایی جایگزین شود.

بارنامه دریایی (SWB)

همچنین به عنوان “بارنامه آزادسازی سریع” یا “بارنامه مستقیم” شناخته می شود. بارنامه دریایی زمانی استفاده می شود که فرستنده تصمیم می گیرد مالکیت محموله را فورا آزاد کند. به این معنی که کالا را می توان به شخصی که در سند مشخص شده تحویل داد. و آنها به جای ارائه سند برای درخواست ارسال، فقط باید هویت خود را تایید کنند.

بارنامه دریایی فقط کارکرد اثبات دارد و به کالا عنوان نمی دهد (غیر قابل معامله).

هنگامی که محموله بارگیری می شود، فرستنده یک SWB را به سادگی به عنوان مرجع دریافت می کند. در این حالت نه فرستنده و نه واردکننده ملزم به ارائه مدارک اضافی به متصدی حمل و نقل نیستند. و بنابراین محموله به محض در دسترس بودن در بندر آزاد می شود.

چه زمانی بهتر است از بارنامه دریایی استفاده کنیم؟

• زمانی که بین فرستنده و گیرنده اعتماد بالایی وجود دارد.
• هنگامی که کالا در حین حمل و نقل معامله یا فروخته نمی شود.
• زمانی که هزینه کالا با خط اعتباری مصوب پرداخت می شود.

چک لیست زیر نمای کلی تفاوت بین بارنامه و بارنامه دریایی را ارائه می دهد. ما هیچ بینشی در مورد معاملات تجاری شما نداریم، باید آن را به عنوان یک دستورالعمل درک کرد. البته بستگی به شما دارد که کدام نوع سند را انتخاب کنید.

بارنامه دریایی و بارنامه

 

 

 

در صورت هرگونه سوال و نظر با مجموعه نگار صنعت ماهان تماس حاصل فرمایید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.